Darowizny - ngo.pl

Maria Olszewska

Podstawą działania Tulipanów jest zapewnienie członkom stowarzyszenia rehabilitacji. W 2019 roku w pierwszym rozdaniu grantów publicznych nie otrzymali potrzebnych środków. W poszukiwaniu rozwiązania zapisali się do programu szkoleniowo-doradczego „Twoje pierwsze kroki w fundraisingu”, organizowanego przez Stowarzyszenie Lokalna Grupa Rybacka „Wielkie Jeziora Mazurskie”, dofinansowanego przez Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Na szczęście w trakcie trwania tego procesu otrzymali fundusze na rehabilitację.

Postanowili jednak zainspirować się szkoleniem i powalczyć o dodatkowe pieniądze na zakup kombinezonu geriatrycznego.

Kombinezon projektu niemieckich naukowców może założyć każdy. Imituje dolegliwości starszego wieku. Zawiera dodatkowe elementy, które nałożone np. na ręce, odtwarzają, co się dzieje z naszym ciałem, gdy chorujemy na Parkinsona.

Członkowie stowarzyszenia chcieli zyskać narzędzie do nauki empatii, które można świetnie wykorzystać w pracy z młodzieżą. Poza tym kombinezon sam w sobie miał stać się narzędziem fundraisingu – pokazywać potencjalnym darczyńcom, jak bardzo wsparcie rehabilitacji jest potrzebne.

Co do jednego Tulipany były pewne, że nie tylko chcą zbierać pieniądze, ale również dać społeczności coś od siebie. Stowarzyszenie mieści się w Giżycku na Mazurach. W okresie letnim, kiedy miała odbyć się zbiórka, w okolicy odbywa się dużo imprez plenerowych: jarmarki, impreza hippiczna. Z końcem lata/ początkiem jesieni rozpoczyna się sezon na dożynki. Tulipany zwróciły się do organizatorów o możliwość wystawienia swojego stoiska.

Chcieli przygotować barwne tło dla kwesty na zakup kombinezonu: pełne ciekawostek i wiedzy nt. chorób neurologicznych.

Kwesty podczas wydarzeń publicznych kwalifikują się jako zbiórka publiczna. Zanim stowarzyszenie wystąpiło ze stoiskiem na pierwszym wydarzeniu, zarejestrowało zbiórkę na zbiorki.gov.pl.

Pierwszą kwestę i stoisko nazwane Strefą Tulipana zorganizowano podczas Jarmarku św. Brunona w Giżycku 30 czerwca 2019 roku. Na ścianach namiotu zostały zawieszone hasła nawiązujące do tematyki chorób neurologicznych. Oprócz haseł i informacji o możliwościach wspierania chorych, w namiocie i obok niego członkowie stowarzyszenia zorganizowali atrakcje dla zwiedzających. Dzieci puszczały bańki mydlane i dowiadywały się, jak wyglądają skaczące czapeczki. Dorośli mogli pograć w szachy.

W tym czasie wolontariusze kwestowali z puszkami na całym terenie jarmarku.

Hasłami zbiórki były np. „Pomóż nam kupić kombinezon geriatryczny, pomożemy ci zrozumieć twoich dziadków!”, „Pomóż nam kupić kombinezon geriatryczny, pomożemy twoim wnukom rozumieć ciebie!".

Pomysł ze stoiskiem (Strefą Tulipana) okazał się świetny. Ale członkowie stowarzyszenia stwierdzili, że nie czują się komfortowo, kwestując z puszką na terenie jarmarku. Postanowili, że podczas kolejnego z wydarzeń będę rozdawać ulotki i zapraszać do odwiedzenia stoiska, przy którym będzie odbywać się zbiórka.

Kwesta odbyła się jeszcze cztery razy. Podczas Jarmarku Folkloru w Wilkasach, dożynek w Bystrym i Wydminach, Przeglądu Klaczy Ras Zimnokrwistych w Sulimach.

W trakcie zbiórek wolontariusze chodzili z ulotkami po terenie i zapraszali do stoiska. Zarówno członkowie stowarzyszenia, jak i wolontariusze lepiej się czuli, gdy kwesta odbywała się przy stoisku. Stwierdzili, że to daje więcej możliwości do wymiany informacji z odwiedzającymi: opowiedzenia o chorobie i o organizacji.

Strefa Tulipana miała nową atrakcję. Pozyskano do współpracy pana, który kolekcjonuje lalki i sam choruje na Parkinsona. Kolekcja była piękną ozdobą stoiska. A kolekcjoner stał się nowym członkiem stowarzyszenia. Dodatkowo firma sprzedająca stare meble przekazała stowarzyszeniu figurki, które były wręczane darczyńcom.

• 9004,52 zł – łączna kwota zbiórki
• 6434,52 zł – zebrano podczas pięciu wydarzeń plenerowych: Jarmarku św. Brunona w Giżycku, Jarmarku Folkloru w Wilkasach, dożynek w Bystrym i Wydminach, Przeglądu Klaczy Ras Zimnokrwistych w Sulimach i do skarbony, którą napełniali goście Tawerny DeZeTa w Wilkasach
• 2570 zł – zebrano z darowizn wpłaconych bezpośrednio na konto organizacji
• 468,79 zł – stanowiły koszty zbiórki (drukowanie plakatów, ulotek, artykuły biurowe, napoje dla kwestujących)
• 7767,98 zł (1737,22 euro) – wyniósł koszt zakupu kombinezonu geriatrycznego

Nadwyżka pieniędzy ze zbiórki została przeznaczona na rehabilitację dla osób chorych, objętych wsparciem stowarzyszenia.

Zapytałam Iwonę Kiczyńską, główną organizatorkę, o wnioski ze zbiórki.

Co było najtrudniejsze w organizacji Nie daj zwiędnąć tulipanom?

– Stres związany z odpowiedzialnością za całą zbiórkę.

Co było najbardziej pozytywnego w zbiórce?

– Zaangażowali się ludzie, którzy tak na co dzień mniej uczestniczą w życiu stowarzyszenia. Członkami są np. osoby, które miały wśród najbliższych chorych neurologicznie, ale ci ich bliscy już odeszli. Nie mają więc potrzeby, okazji, żeby się angażować. Ale tutaj byli z nami tak rodzinnie. Doświadczyłam poczucia, że w sytuacji, kiedy jest taka konieczność, to można na nich liczyć. I to był moment dużej integracji wszystkich. Mamy jedną panią, która siedzi w domu, choruje, ale upiekła nam ciasta. Poprosiłam blaszkę, a ona upiekła trzy.

Mieliśmy dużo okazji, by wspólnie pracować. Każdy z nas przygotował w domu elementy papierowych tulipanów, które potem spinaliśmy. Były prezentem dla naszych darczyńców. Tak jak podarowane przez firmę meblarską figurki, do których dołączyliśmy etykietki z nazwą stowarzyszenia, numerem konta.

Realizacja zbiórek sprowokowała liderów naszej organizacji do odpowiedzi na wiele pytań, dotyczących przyszłości i rozwoju stowarzyszenia. Do tej pory nie prowadziliśmy szerszej działalności poza swoim środowiskiem i nie mieliśmy potrzeby tworzenia banerów reklamowych. Plany związane z wykorzystaniem kombinezonu do prowadzenia warsztatów wymusiły opracowanie koncepcji wizerunkowej: logo, rollup’ów itd. Już organizując zbiórki doświadczyliśmy braku tych elementów reklamy i promocji.

Czy zorganizowalibyście zbiórkę jeszcze raz?

– Jednym z pomysłów są zbiórki z wykorzystaniem kombinezonu. Chcemy prezentować kombinezon i dać możliwość przymierzania. Traktujemy go jako narzędzie nauki empatii i uświadomienia konieczności wspierania chorych.

Niewiele jest takich kombinezonów w Polsce (wiemy o czterech - w Rzeszowie, Warszawie, Poznaniu, Szczecinie). My możemy przeprowadzać zajęcia i edukować przy wykorzystaniu kombinezonu w Polsce północno – wschodniej.

Maria Olszewska, fundraiserka praktyk. Autorka ebooka „Narzędzia fundraisingu w Polsce” wydanego przez ngo.pl (https://sklep.ngo.pl/330582-narzedzia-fundraisingu-w-polsce.html). Od 2011 r. szkoli z zakresu fundraisingu i crowdfundingu organizacje pozarządowe z Polski oraz innych krajów Europy w językach  polskim, angielskim i włoskim. Prowadzi firmę doradczą MjjO (FB @MjjOsztukarelacji, www.mjjo.pl).